Inkomstenbelasting voor niet-residenten met vastgoed in Spanje: Volledige Gids

Het bezit van vastgoed in Spanje is voor veel niet-residenten een aantrekkelijke investering. Van vakantiewoningen aan de Costa del Sol tot appartementen in Barcelona, het Spaanse vastgoed is populair onder buitenlanders. Maar als niet-resident krijg je te maken met een specifiek fiscaal regime. Hoe werkt de inkomstenbelasting voor niet-residenten met Spaans vastgoed? In deze uitgebreide gids behandelen we alle aspecten: de Spaanse inkomstenbelasting, regels en uitzonderingen, de impact van verhuur, dubbele belastingverdragen, aftrekposten, praktische voorbeelden en de administratieve verplichtingen.

Inleiding: Vastgoed in Spanje voor niet-residenten

Spanje is al jaren een topbestemming voor buitenlandse investeerders. De zonnige kustlijnen, rijke cultuur, gastronomie en relatief lage vastgoedprijzen trekken jaarlijks duizenden niet-residenten die investeren in woningen. Niet-residenten zijn personen die in Spanje geen fiscale woonplaats hebben en minder dan 183 dagen per jaar in het land verblijven.

Het Spaanse belastingstelsel maakt een duidelijk onderscheid tussen residenten en niet-residenten. Wie in Spanje een huis bezit maar er niet permanent woont, valt onder het niet-residenten regime. Dit betekent dat je over het onroerend goed, eventuele huurinkomsten, en mogelijk bij verkoop, inkomstenbelasting verschuldigd bent. Het niet naleven van de regelgeving kan aanzienlijke boetes en rente tot gevolg hebben. Daarom is een goed begrip van de spelregels essentieel.

Wie geldt als niet-resident in Spanje?

Volgens de Spaanse belastingwet ben je niet-resident wanneer je:

• Minder dan 183 dagen per jaar in Spanje verblijft;
• Geen hoofdverblijfplaats ("vivienda habitual") in Spanje hebt;
• In een ander land fiscaal resident bent, meestal het land waar je het grootste deel van het jaar woont of werkt;
• Geen onderneming of werk hebt dat vanuit Spanje wordt geleid of beheerd.

Voor niet-residenten geldt een apart belastingregime, de zogenaamde Impuesto sobre la Renta de No Residentes (IRNR) oftewel de inkomstenbelasting voor niet-residenten.

Welke soorten belasting zijn van toepassing op niet-residenten met Spaans vastgoed?

Als niet-resident kun je te maken krijgen met meerdere belastingen:

• Jaarlijkse niet-residenten inkomstenbelasting (IRNR)
• Onroerendezaakbelasting (Impuesto sobre Bienes Inmuebles, IBI)
• Vermogensbelasting (Impuesto sobre el Patrimonio) – alleen bij hogere vermogens
• Eventuele regionaal of lokaal opgelegde belastingen
• Belasting op meerwaarde bij verkoop (Plusvalía, buitenlandse vermogenswinstbelasting)

De focus in dit artikel ligt op de inkomstenbelasting (IRNR) en de situaties waarin niet-residenten die Spaans vastgoed bezitten met deze belasting te maken krijgen.

Inkomstenbelasting voor niet-residenten (IRNR): de basis

De IRNR is een directe belasting op het inkomen dat niet-residenten in Spanje genereren. Dit inkomen kan direct voortkomen uit verhuur (huurinkomsten) of indirect doordat je het pand zelf gebruikt (eigen gebruik).

Er zijn twee hoofdsituaties mogelijk:

1. Zelfgebruik: Je verhuurt je woning niet, maar gebruikt deze zelf als tweede verblijf. Over het "fictieve huurinkomen" ben je IRNR verschuldigd.
2. Verhuur: Je verhuurt het Spaanse vastgoed (voor korte of langere termijn). Over de netto huurinkomsten betaal je inkomstenbelasting.

Het verschil tussen beiden zit in de grondslag (fictief tegenover werkelijke inkomsten), de tarieven en de aftrekposten.

Hoe wordt de belasting voor eigen gebruik berekend?

Als je het huis uitsluitend voor eigen gebruik hebt en niet verhuurt, wordt je geacht een "fictief inkomen" te genieten.

• De grondslag is 1,1% van de kadastrale waarde (valor catastral) als deze waarde de afgelopen tien jaar is geactualiseerd, anders 2% van de kadastrale waarde.
• Over dit bedrag wordt een vast tarief van 19% (voor EU/EER-onderdanen) of 24% (voor niet-EU/EER-onderdanen) geheven.

Voorbeeld: Je bezit een appartement met een kadastrale waarde van €150.000. De waarde is geactualiseerd, dus 1,1% wordt als fictief inkomen gerekend: €1.650. Hierover betaal je 19% IRNR: €313,50 per jaar.

Inkomstenbelasting bij verhuur: alles wat je moet weten

Bij verhuur van Spaans onroerend goed als niet-resident geldt dat je inkomstenbelasting verschuldigd bent over de ontvangen huurinkomsten. Belangrijke aandachtspunten:

• Tarieven: 19% voor EU/EER-onderdanen, 24% voor anderen;
• Frequentie: Inkomstenbelasting wordt per kwartaal aangegeven en betaald;
• Belastinggrondslag: Voor niet-residenten uit de EU/EER mogen kosten zoals hypotheekrente, onderhoud, verzekeringen en gemeentebelastingen worden afgetrokken van de huurinkomsten. Niet-EU/EER burgers mogen géén kosten aftrekken, zij betalen over de bruto opbrengst;
• Combinatie privégebruik en verhuur: Eigen gebruik en verhuur worden naar verhouding van de gebruiksduur belastingspecifiek behandeld.

Kosten die aftrekbaar zijn voor EU/EER-onderdanen:

• Hypotheekrente
• Kosten voor gemeenschappelijke ruimtes (servicekosten)
• Onderhoud en kleine reparaties
• Verzekeringen tegen schade
• Gemeentelijke belastingen (IBI, vuilnis)
• Property management kosten

Let op: Iedere uitgave die wordt opgevoerd moet in Spanje bewijsbaar zijn met een factuur (op naam van de eigenaar, met Spaans fiscale nummer) en dient te zijn betaald via traceerbare banktransacties.

Praktijkvoorbeeld berekening inkomstenbelasting bij verhuur

Stel, je verhuurt jouw Spaanse woning gedurende het hele jaar voor €1.000 per maand. Je maakt jaarlijks de volgende kosten:

• Hypotheekrente: €1.500
• Gemeentelijk belastingen/IBI: €500
• Verzekering: €300
• Onderhoud: €200

Totale huurinkomsten: €12.000
Totaal aftrekbare kosten: €2.500
Netto inkomsten: €9.500
Te betalen IRNR (19%): €1.805

Verschillen tussen EU/EER-burgers en overige niet-residenten

Het Europees recht speelt een belangrijke rol bij het belastingregime voor niet-residenten. Ben je burger van een EU/EER-land en betaal je belasting op je Spaanse inkomsten in een EU/EER-land, dan heb je recht op kostenaftrek. Voor niet-EU/EER burgers geldt dat niet-dat betekent een aanzienlijk hogere belastingdruk.

Nationaliteit	Tarief	Kosten aftrekbaar?
EU/EER	19%	Ja
Niet-EU/EER	24%	Nee

Fiscale verplichtingen: wat moet je als niet-resident doen?

Als niet-resident ben je verplicht om jaarlijks of per kwartaal aangifte te doen van je inkomsten uit Spaans vastgoed. Ongeacht of je het pand verhuurt of alleen voor privégebruik aanhoudt. Je gebruikt hiervoor het Modelo 210, het officiële belastingformulier voor niet-residenten.

• Bij verhuur doe je per kwartaal aangifte (uiterlijk 20 dagen na afloop van elk kwartaal).
• Bij zelfgebruik dien je voor het voorgaande kalenderjaar aangifte te doen, uiterlijk 31 december van het opvolgende jaar.

De aangifte geschiedt elektronisch via de website van de Agencia Tributaria (agenciatributaria.es). Je dient tevens het verschuldigde bedrag direct te voldoen; bij te late betaling kunnen boetes en rente volgen.

Dubbele belasting: hoe voorkom je dat je tweemaal belasting betaalt?

Veel niet-residenten zijn bang dubbel belast te worden (in Spanje én in hun woonland). Dat komt regelmatig voor, maar dubbele belastingverdragen (DBV) bieden uitkomst.

Nederland en België (en veel andere landen) hebben met Spanje een DBV gesloten. De hoofdregel – onroerend goed wordt belast in het land waar het gelegen is (Spanje). Je moet dus in Spanje belasting betalen over je huis.

Deze belasting mag je in veel gevallen verrekenen met de belasting die je in het woonland betaalt (vermindering ter voorkoming van dubbele belasting). Let goed op het type inkomensrubriek en raadpleeg hiervoor de belastingdienst in je woonland of een fiscaal adviseur.

Belangrijk: Meld je Spaanse inkomen én betaalde belasting altijd bij de aangifte in je hoofdwoonland. Zo voorkom je boetes wegens het achterhouden van buitenlands vermogen.

Vermogensbelasting en andere heffingen voor niet-residenten

Naast de jaarlijkse IRNR kun je als niet-resident vermogensbelasting (Impuesto sobre el Patrimonio) verschuldigd zijn. Dit geldt alleen als jouw wereldwijde vermogen boven een bepaalde grens uitkomt (meestal €700.000 per persoon, soms regionaal lager).

De weging van het vastgoed wordt aan het einde van het kalenderjaar uitgevoerd op de hoogste van:

• de kadastrale waarde;
• de waarde volgens het belastingregister;
• de aanschafwaarde.

Het aangifteformulier hiervoor is het Modelo 714.

Belasting bij verkoop van Spaans vastgoed door niet-residenten

Verkoop je als niet-resident je Spaanse woning, dan ben je in Spanje belasting verschuldigd over de meerwaarde (vermogenswinst). Het tarief bedraagt 19% over de netto-winst (verschil tussen verkoopprijs en aanschafprijs, rekening houdend met bijkomende kosten en investeringen).

Er geldt een verplichte inhouding van 3% van de verkoopprijs, die de koper rechtstreeks afdraagt aan de belastingdienst. Dit is een voorschot op de te betalen belasting; bij aangifte vindt verrekening plaats.

Naast inkomstenbelasting kan ook gemeentelijke Plusvalía (vermogenswinstbelasting over waardestijging grond) verschuldigd zijn.

Veelgemaakte fouten en fiscale aandachtspunten

• Geen of onjuiste aangifte doen (opgemerkt via kadastrale gegevens of informatiedeling tussen landen);
• Vergeten aangifte te doen voor leegstaand bezit (fictief inkomen);
• Kosten opvoeren die niet onderbouwd of niet aftrekbaar zijn (vooral bij niet-EU/EER burgers);
• Verwarring over afrekenen van belasting in woonland en Spanje;
• Laattijdige betaling, wat kan resulteren in verhogingen/boetes;
• Kopen via een buitenlandse rechtspersoon – zeer complexe en vaak nadelige structuur voor belasting;
• Niet jaarlijks controleren van kadastrale waarde (valor catastral), waarop veel belastingen gebaseerd zijn.

Het verkrijgen van een NIE en fiscale vertegenwoordiging

Iedere niet-resident met Spaans vastgoed dient over een Número de Identificación de Extranjero (NIE) te beschikken. Dit is het fiscale nummer (soort BSN) waarmee je bij alle transacties in Spanje wordt geïdentificeerd.

Niet-residenten worden sterk aangeraden een "representante fiscal" (fiscale vertegenwoordiger) aan te stellen. Dit is niet verplicht, maar wel aan te raden, zeker als je het Spaans belastingportaal niet begrijpt of geen Spaans adres hebt. De fiscale vertegenwoordiger ontvangt belastingpost, houdt de deadlines in de gaten en kan namens jou contact opnemen met de fiscus.

Actuele ontwikkelingen en aandachtspunten (2024 en verder)

De Spaanse wetgeving is voortdurend in beweging; tarieven, deadlines en procedures kunnen wijzigen. Belangrijke punten voor 2024:

• De tarieven (19/24%) zijn ongewijzigd, maar de regels voor aftrekposten staan mogelijk onder druk vanwege EU-harmonisatie;
• De fiscus zet volop in op informatiedeling via internationale verdragen (CRS/FATCA);
• Strengere controle op vakantiewoning-verhuur via platforms zoals Airbnb – registratie- en belastingplicht krijgen bij niet-aangegeven verhuur hoge prioriteit;
• Sommige autonome regio's verhogen lokale belastingen of scherpen regels met betrekking tot tweede woningen/duurzaamheidsnormen aan;
• Nieuwe digitale loketten maken online aangifte eenvoudiger, maar eigen verantwoordelijkheid blijft cruciaal.

Aftrekposten en fiscale optimalisatie voor niet-residenten

Hoewel de ruimte beperkt is, kunnen niet-residenten (vooral EU/EER-onderdanen) de belastingdruk verlagen door:

• Correct alle kosten te administreren (inclusief facturen op naam en bankbetalingen);
• Gezamenlijke aankoop (ieder gebruikt zijn belastingvrije voet bij vermogensbelasting);
• Renovaties en verbeteringen die aantoonbaar waardeverhogend zijn voor aftrek bij verkoop (meerwaarde-heffing);
• Anoniem schenken aan erfgenamen is niet fiscaal interessant; tijdige advies inwinnen over schenkings- en erfbelastingwetten is cruciaal.

Laat je jaarlijks of bij wijzigingen adviseren door een Nederlandstalige fiscalist of gestor met kennis over internationaal belastingrecht.

Procedures en documentatie: tips bij de Spaanse belastingaangifte

Verbonden met het invullen van Modelo 210 zijn de volgende praktische stappen:

1. Controleer uw valor catastral op de IBI aanslag.
2. Verzamel bewijsstukken van alle kosten en betalingen;
3. Vraag een digitaal certificaat of gebruik het Cl@ve PIN-systeem om online aangifte te doen;
4. Controleer de deadlines (uiterlijk 31 december voor zelfgebruik; voor verhuur uiterlijk 20 april/juli/okt/...) en houd boetes bij laattijdigheid in gedachten;
5. Print altijd het bewijs van indiening en de bevestiging van betaling uit en bewaar deze minimaal vijf jaar.

Conclusie: een last, maar ook een kans

Het bezit van Spaans vastgoed als niet-resident brengt fiscaal een zekere verantwoordelijkheid met zich mee. De IRNR is relatief overzichtelijk maar kent strikte regels; onwetendheid wordt meestal niet geaccepteerd als excuus bij de Spaanse fiscus. Met een goede voorbereiding, betrouwbare administratie en eventueel juridische bijstand kun je genieten van jouw investering zonder onaangename fiscale verrassingen.

Bij twijfel: zoek altijd een expert in buitenlands belastingrecht. Het niet naleven van de regels kan tot forse naheffingen leiden – correct aangifte doen is de sleutel tot het zorgeloos genieten van je Spaanse woning!

Veelgestelde vragen (FAQ) over inkomstenbelasting voor niet-residenten

Moet ik altijd aangifte doen, ook als ik niet verhuur?

Ja, ook als je jouw Spaanse woning uitsluitend privé gebruikt, moet je jaarlijks een Modelo 210 indienen over het fictieve inkomen.

Wat als ik samen met mijn partner eigenaar ben?

Iedere eigenaar dient apart zijn/haar deel van de belastingaangifte te doen.

Kan ik kosten voor reizen naar Spanje, inrichting of grote renovaties aftrekken?

Reiskosten en inrichting zijn niet aftrekbaar; grote renovaties kunnen hooguit bij verkoop als investering meetellen voor de meerwaarde-berekening.

Welke documenten heb ik nodig voor de aangifte?

NIE-nummer, bewijs van eigendom, kadastrale waarde (IBI-beschikking), huurcontracten, facturen van kosten en digitaal certificaat voor online indiening.

Hoe zit het met erfbelasting of schenkbelasting?

Voor onroerend goed in Spanje geldt Spaanse erf- en schenkbelasting, vaak aanvullend op nationale of regionale regels in het woonland.

Wat als ik geen aangifte doe?

De Spaanse fiscus kan achterstallige betalingen, rente en forse boetes opleggen en beslag laten leggen op het vastgoed.

Nuttige links en bronnen

• Agencia Tributaria (Spaanse Belastingdienst)
• Ministerie van Buitenlandse Zaken Spanje
• Nederlandwereldwijd.nl (informatie voor Nederlanders in buitenland)
• Federale Overheidsdienst Financiën België
• Belastingdienst Nederland

Aanbevolen stappen voor niet-residenten met vastgoed in Spanje

1. Vraag tijdig een NIE aan en registreer het vastgoed op je naam bij het Spaanse kadaster;
2. Zorg jaarlijks voor het opvragen en controleren van de kadastrale waarde (valor catastral);
3. Houd een nauwkeurige administratie bij van alle inkomsten, kosten en betalingen;
4. Dien tijdig en volledig je aangifte inkomstenbelasting (Modelo 210) in;
5. Informeer je woonland tijdig over het bezit en de inkomsten in Spanje;
6. Schakel een lokale gestor of fiscalist in voor complexe gevallen of bij twijfel.

Slotwoord

Spaans vastgoed biedt prachtige kansen, maar vereist ook gedegen financiële en fiscale voorbereiding. Het niet-residentenregime kent duidelijke regels, maar is met de juiste informatie goed te volgen. Zo kun je met een gerust hart genieten van je Spaanse droomhuis!